Tussen vreemden en Familie

 

Mijn eerste week op Aruba voelde als een droom. Alles was nieuw, maar tegelijk voelde het alsof ik eindelijk weer thuis was. Bij aankomst werd ik opgehaald door familie en kreeg ik meteen de kans om een deel van hen te ontmoeten. Mensen die ik alleen kende van foto’s en verhalen, stonden nu ineens recht voor me.

Het gekke was: zij kenden mij al wel.

Het was een bijzonder moment — ik had nog nooit zoveel mensen gezien waarin ik mezelf herkende. Er kwamen allerlei gemengde emoties naar boven, maar al snel merkte ik dat bloed echt verbindt. Familiebanden kunnen soms dieper gaan dan woorden ooit kunnen uitleggen.

 

Omdat ik in mijn eerste week nog vakantie had, bracht ik die dagen vooral door met familie. We praatten veel, lachten samen, en ik stelde eindelijk de vragen die al zo lang in mijn hoofd zaten. Eén voor één werden ze beantwoord.

We bezochten zelfs het huis waarin ik ooit had gewoond. Daar te staan voelde… onwerkelijk.

Na een week vol drukte,verkennen, kennismakingen en familie bezoeken brak er een nieuw hoofdstuk aan. Het was tijd om kennis te maken met het ziekenhuis — de plek waar ik de komende tien weken zou gaan werken en leren.

Een nieuw avontuur lag klaar, vol spanning, nieuwsgierigheid en vooral heel veel verwachtingen. 💛