Weer anders, maar toch thuis

Nooit gedacht dat ik na 18 jaar terug zou keren naar het eiland waar ik geboren ben.

Ik ben Sherry-ann Hernandez Hernandez, 20 jaar oud. Geboren op Aruba, maar getogen op het mooie Urk in Nederland.

Al sinds mijn kindertijd wist ik dat mijn roots op Aruba lagen, maar ik hield me er nooit echt mee bezig.

Totdat je ouder wordt — dan komt de nieuwsgierigheid. Je begint na te denken, vragen te stellen. Waar kom ik vandaan? Wie ben ik eigenlijk echt?

Die vragen laten we even rusten.

Ik wil jullie eerst kort uitleggen hoe ik uiteindelijk in Nederland ben komen wonen. Zoals jullie eerder hebben gelezen, ben ik geboren op Aruba, maar opgegroeid op Urk.

Met de leeftijd van bijna twee jaar kwam ik samen met mijn moeder, broers en zusje naar Nederland. Ons gezin bestond toen uit vijf personen, en later kregen we er nog een broertje bij.

Mijn biologische moeder zat helaas in een verkeerde wereld en liet ons kinderen achter in Nederland bij een vriendin. Onderweg werd zij opgepakt in Peru en belandde in de gevangenis.

Van het één kwam het ander, en zo kwamen wij als kinderen onder de hoede van pleegzorg. Vanuit daar werden we verdeeld, en zo kwam ik op Urk terecht.

Ik heb in twee verschillende gezinnen gewoond, en woon inmiddels sinds september 2007 op Urk.

In mijn eerste gezin ben ik opgegroeid met vijf lieve zussen, met wie ik nog steeds een hechte band heb. In mijn tweede gezin kreeg ik er vier lieve kleine zusjes bij.

Ik ben opgegroeid met veel liefde om me heen, maar zoals bij ieder ander verliep mijn leven niet altijd even soepel als ik had gehoopt.

Als kind hield ik me nooit zo bezig met waar ik vandaan kwam. Maar naarmate ik ouder werd, begonnen die vragen toch te komen.

Wie ben ik eigenlijk? Waar kom ik vandaan?

En zo komen we weer terug bij het begin van mijn verhaal — bij de zoektocht naar mijn roots. 🌺

In 2021 ben ik begonnen met de opleiding tot verpleegkundige. Tijdens mijn opleiding had ik even een dip en bleef ik een jaartje zitten, maar inmiddels ben ik weer back and running en zit ik in mijn laatste jaar.

Vanuit school kregen we de kans om tien weken stage te lopen in het buitenland. Mijn eerste keuze was Spanje, maar daar hadden ze alleen plekken voor een half jaar. Dus ging ik verder zoeken.

Ik had wat contact met een nicht op Aruba, en zij zei tegen mij: “Waarom kom je niet hierheen? Er is genoeg slaapplek!”

Iedereen zou daar misschien twee keer over nadenken… maar de altijd impulsieve ik niet.

Ik pakte meteen de telefoon en belde naar het ziekenhuis op Aruba — en geloof het of niet: ik kreeg direct een ja!

Ook mijn school gaf snel akkoord, en zo begon mijn reis terug naar het eiland waar mijn verhaal ooit begon. 🌴💛

Bedankt dat je mijn verhaal hebt gelezen. 💛

Dit is nog maar het begin van mijn reis tussen twee eilanden.

Blijf mijn avonturen volgen — ik deel hier alles over mijn leven, mijn stage, mijn familie en de bijzondere momenten die ik op Aruba meemaak. 🌴